Partnerskie miasta – Nachod, Kudowę Zdrój, Hronov i Duszniki Zdrój łączy historia, wszystkie miasta były znane z uzdrowisk z wodami mineralnymi o różnych właściwościach. W Nachodzie obecnie uzdrowisko nie jest użytkowane. Miasto stara się o jego odnowę i przywrócenie pierwotnej popularności. W Hronowie źródło żelazowej wody od wieków biło na brzegu Metuji. Małe uzdrowisko, założone przez ojca A. Jiraska zanikło podczas I wojny światowej. W 1943 wykonano odwierty dwóch źródeł Hronovka i Regnerka. Pierwotna idea powstania uzdrowiska nie została zrealizowana. Kudowa Zdrój należy do najstarszych uzdrowisk w Polsce i Europie, źródła wód wzmiankowano już w 1580 r. Duszniki Zdrój są jednym z centrów uzdrowiskowych w Kotlinie Kłodzkiej. Zimny zdrój został odkryty już w 1408 r, a w 1800 wybudowano pierwsze obiekty uzdrowiskowe.
Miasta partnerskie
Kudowa-Zdrój
Przygraniczne miasto Kudowa-Zdrój jest jednym z najstarszych miast uzdrowiskowych w Polsce. Uzdrowisko istnieje tu już od XV wieku. W mieście i jego okolicach znajdziemy w sumie 9 rodzajów źródeł mineralnych. Uzdrowisko zalicza się do najbardziej znanych w Polsce, a w przeszłości odwiedzili je m.in. Winston Churchill czy Johann Wolfgang Goethe.
Do odpoczynku i spokojnego spaceru zachęca położony w samym centrum miasta Park Zdrojowy z XVIII wieku. Park ze starymi okazami drzew i promenadą o długości 300 m, zakończoną zbiornikiem wodnym w formie ozdobnego stawu z mnóstwem ptaków wodnych i fontann. Podczas spaceru z pewnością natrafimy na Pijalnię Wód Mineralnych, gdzie za opłatą można skosztować wody ze źródeł mineralnych. W sąsiedztwie znajduje się Sala Koncertowa, chętnie wykorzystywana nie tylko w miesiącach letnich. Na drugą, darmową możliwość orzeźwienia się wodą ze źródła mineralnego, natkniemy się spacerując promenadą. Dla rodzin z dziećmi przeznaczony jest parkowy plac zabaw dla dzieci. Miłośnicy gry w szachy w swoją ulubioną grę mogą zagrać w kąciku szachowym, znajdującym się obok Sali Koncertowej, gdzie partię można rozegrać bezpośrednio na ziemi, na wielkich szachownicach, przy pomocy dużych figur szachowych. Dla amatorów dłuższych spacerów przygotowana została ścieżka zdrowia na Górę Parkową, na której szczycie znajduje się Altana Miłości, skąd rozpościera się piękny widok na miasto i okolicę.
Miasto Náchod
Miasto Náchod (346 m n.p.m.) położone jest po obu stronach rzeki Metuji. Zostało założone w 1254 roku i jest naturalnym historycznym, turystycznym, administracyjnym i przemysłowym centrum całego obszaru, poczynając od „Bramy“ aż po cypel broumowski. W samym mieście znajduje się cały szereg zabytkowych obiektów: renesansowy zamek z ogrodem francuskim, na rynku (Masarykovo náměstí) gotycki kościół św. Wawrzyńca, barokowy stary ratusz, neorenesansowy nowy ratusz, budynek poczty i inne. W Náchodzie urodzili się: czeski pisarz i emigracyjny wydawca Josef Škvorecký (1924–2012), dramatopisarz i satyryk Vratislav Blažek (1925–1973) i inni. Z miastem tym są też związane dzieła pisarza Aloisa Jiráska „Skaláci”, „Na dvoře vévodském” czy „U nás”. W mieście znajduje się muzeum regionalne oraz galeria sztuki. Náchod jest miastem granicznym, bezpośrednio sąsiadującym z polską Kudową-Zdrojem oraz innymi polskimi uzdrowiskami przygranicznymi Dusznikami-Zdrojem i Polanicą-Zdrojem.
W samym mieście i jego bliskiej okolicy działa szereg stowarzyszeń, które swoimi działaniami przyczyniają się do ubogacenia życia kulturalnego i sportowego. Corocznie dużym zainteresowaniem mieszkańców cieszą się duże imprezy kulturalne: Náchodská Prima Sezóna – festiwal twórczości studenckiej i przegląd jazzowy, uroczysty pokaz ogni sztucznych, odbywający się 7.05. z okazji rocznicy zakończenia II wojny światowej, Camerata Nova Náchod – przegląd kameralnych zespołów muzycznych, odpust św. Wawrzyńca, Náchodzkie Uroczystości Kurońskie, Náchodzka Jesień Sztuki oraz szereg innych imprez w okresie poprzedzającym Boże Narodzenie i bożonarodzeniowym. Rok kulturalny w Náchodzie jest urozmaicony i interesujący.
Zamek w Náchodzie
ul. Smiřických 1282
Kontakt: tel.: +420 491 426 201, e-mail: nachod@npu.cz
Aktualne informacje na www.zamek-nachod.cz
Zamek oferuje kilka tras dla zwiedzających:
Ekspozycja Piccolominich, Salony na II piętrze, Na dworze wojewody, Ekspozycja łańcuchów, medali, monet i biżuterii, Wieża z lochem, taras widokowy i średniowieczne piwnice (bez przewodnika) i inne.
Inne atrakcje: niedźwiedzie Ludvík i Dáša, mieszkające w dawnej fosie zamkowej, barokowa kaplica Wniebowzięcia Panny Marii, ogród Piccolominich, stary cmentarz wojskowy (1 km od zamku).
Godziny otwarcia: kwiecień, październik: sb., nd. 10:00 – 15:00
maj, czerwiec, wrzesień: wt. – nd. 9:00 – 16:00
lipiec, sierpień: wt. – nd. 9:00 – 17:00, pn. 9:00 – 15:00
Kościół św. Wawrzyńca
Kościół parafialny został zlokalizowany na środku rynku (Masarykovo náměstí), jego budowa rozpoczęła się w II połowie XIV wieku. Miał prostokątną nawę z węższym, pięciobocznym prezbiterium po wschodniej stronie, którego rogi wzmacniały filary. Część kościoła stanowiła również wieża południowa, nazwana później Ewa. W latach 1380–1400 prezbiterium kościoła uzyskało zachowane do dziś gotyckie sklepienie żebrowe, ze wspornikami w kształcie fantastycznych masek i głów zwierząt. Od 1550 do 1552 roku mieszczanie miasta dobudowali od północnej strony prezbiterium drugą, wyższą wieżę, która przez krótki okres służyła jako wieża sygnałowa i miejsce ogłoszeń miejskich, później zyskała miano Adam.
Nowy Ratusz
Masarykovo náměstí 40
Kontakt: tel.: +420 491 405 111
Aktualne informacje na www.mestonachod.cz
Nowy Ratusz został uroczyście otwarty 21 stycznia 1904 r. Jest to budynek narożny z 46-metrową wieżą zegarową, galerią widokową i czterema łukami arkad. W górnej części wieży zawieszony jest mechanizm zegarowy, napędzający zegar na wieży. Na rynek z pierwszego piętra spogląda rzeźba założyciela miasta, Hrona z Náchodu, nad którą umieszczony jest herb miasta. Został on wykonany przez rzeźbiarza Čeňka Vosmíka według projektu Mikoláša Alša. Na podstawie projektów kreślarskich Mikoláša Alša powstało też sgrafitto, wykonane przez malarza Láďę Nováka (ostatnio odrestaurowane w 2000 r.). Na sgrafitto znajduje się m. in. podobizna św. Wacława na koniu, Jerzy z Podiebradów oraz postacie dwóch mieszczan i burmistrza. Pod gzymsami wieży przy obu bocznych rogach z otworów wychylają się głowy mieszczanina i mieszczanki w strojach z XVI wieku, które spoglądają na siebie. Fasadę zdobią rustykalne i figuralne grafiki. Okna pierwszego i drugiego piętra zostały wykonane techniką witrażową, z kolorowych szkieł osadzonych w ołowiu i uzupełniają kwiatowe zdobienia wnętrz. Wnętrze cechują się bogatymi dekoracjami, szczególnie sala obrad, salonik, biuro burmistrza i korytarze.
Budynek ma status zabytku.
Twierdza Dobrošov
Kontakt: tel.: +420 491 426 047 / +420 491 423 248 / +420 724 120 498
Aktualne informacje na www.pevnost-dobrosov.kvalitne.cz
Narodowy pomnik kultury „Artyleryjska twierdza Dobrošov” jest częścią granicznych umocnień z lat 1935–1938. Podczas zwiedzania mogą Państwo obejrzeć obiekty z podziemnymi korytarzami. W sali wystawowej znajduje się stała ekspozycja „Armia czechosłowacka pierwszej republiki w miniaturowych modelach ze zbiorów Lubora Šušlíka“.
Ścieżka edukacyjna „Po umocnieniach Běloves”
Kontakt: tel.: +420 603 776 961
Aktualne informacje na www.brezinka.cz
Bramą wejściową do skansenu umocnień Běloves jest bunkier piechoty N-S 84 VODA w Nachodzie – Bělovsi. Razem z bunkrami N-S 82 BŘEZINKA a N-S 81 LOM tworzą wyjątkowy kompleks udostępnionych umocnień, które są połączone ścieżką edukacyjną.
Godziny otwarcia: kwiecień, październik: sb. 10:00 – 18:00
lipiec – sierpień: pn. – nd. 10:00 – 18:00
listopad – marzec: po uzgodnieniu telefonicznym
Teatr Miejski Dr. Josefa Čížka v Náchodĕ
Masarykovo náměstí 74
Aktualne informacje na www.hotel-beranek.com, www.beraneknachod.cz
Budowa náchodzkiego Hotelu U Beranka rozpoczęła się w 1912 roku. Wykonanie projektu architektonicznego zostało powierzone inż. dr Aloisowi Čenskiemu, który projektował m. in. obiekty teatru na Vinohradach w Pradze czy domy mieszczańskie na Smíchovie. Zdobienia i sztukaterię wykonał rzeźbiarz Josef Pekárek, który posiadał bogate doświadczenia z prac przy znanych obiektach praskich. Po prawej stronie przedniej fasady znajduje się mały balkon, pod którym jest umieszczona tablica pamiątkowa z czarnego marmuru z napisem „Stąd, dnia 28 października 1918 roku, została przekazana mieszkańcom.
Karlovo náměstí v Náchodĕ
Podkowa najduje się w bruku na Karlovym náměstí. Według legendy koń króla Fryderyka Wittelsbacha, który po bitwie na Białej Górze uciekał przez Náchod na Śląsk, zgubił ją w tym właśnie miejscu. Mówi się, że kto nadepnie na podkowę, temu spełni się skryte marzenie.
Kurant
Autorem projektu náchodzkiego kuranta jest inż. Luděk Bernard z Rokytnice w Górach Orlickich. Głównym wykonawcą dzieła jest firma Kovolitectví s. r. o., którą reprezentuje pan Jana Šeda. Kurant ma kształt bramy, na której wierzchołku jest umieszczona miniatura náchodzkiego zamku w całej okazałości, pod którym zawieszonych zostało 11 dzwonków wygrywających melodie.
Muzeum zabytkowych wózków dziecięcych, lalek i dokumentów patentowych v Náchodĕ
Za Sodovkárnou 2108
Kontakt: tel.: +420 606 486 372, +420 602 436 986, e-mail: muzeum@post.cz
Aktualne informacje na www.starozitnekocarky.cz
W muzeum można podziwiać wózki dziecięce wyprodukowane w latach 1838–1970. Wystawie wózków dziecięcych towarzyszą dekoracje z epoki, takie jak lalki, zabawki, pokoiki czy różne ciekawostki techniczne w formie różnych patentów produkcyjnych.
Godziny otwarcia: 15.05. – 15.09.: pn. – nd. 10:00 – 16:00
Galeria sztuki w Náchodzie
ul. Smiřických 272
Kontakt: tel.: +420 491 423 245
Aktualne informacje www.gvun.cz
Galeria znajduje się w budynku byłej zamkowej wozowni, w pięknej okolicy parku zamkowego. W okresie przebudowy wozowni w 1983 roku powstała wyjątkowa pod względem architektonicznym, rozległa sala pozbawiona jakichkolwiek barier, która należy do najbardziej imponujących w Republice Czeskiej. W każdym nieparzystym roku, w miesiącach od kwietnia do listopada na parterze galerii prezentowane są zbiory malarstwa rosyjskiego z XIX i początków XX wieku oraz odbywają się wystawy autorskie. W latach parzystych prezentowane są szczególne, dojrzałe artystycznie i wyjątkowe osobistości sztuki czeskiej. Co roku, na zakończenie sezonu, odbywa się tutaj wielki przegląd sztuki regionalnej Náchodzka Jesień Plastyczna (Náchodský výtvarný podzím).
Godziny otwarcia: wt. – nd. 9:00 – 17:00
Cmentarz żydowski, park żydowski, park przy urzędzie celnym w Nachodzie
Stary cmentarz żydowski znajduje się w Náchodzie przy skrzyżowaniu ulic Českých bratří i Na Hamrech. Spełniał swoją funkcję do 1929 roku. Podczas II wojny światowej stele i cały cmentarz zostały kompletnie zniszczone. Do dziś są tu pogrzebane szczątki ludzkie, o czym niewiele osób wie. Po wojnie miejsce to zostało zmienione na park, który z czasem tracił swój wdzięk i przestał być miejscem – spoczynku. W chwili obecnej pod egidą stowarzyszenia działającego przy Szkole Podstawowej im. Komenskiego miejscu przywracany jest odpowiedni charakter.
Nowy cmentarz żydowski w Nachodzie
Nowy cmentarz żydowski powstał w latach 1925–1929, powyżej cmentarza chrześcijańskiego i niedaleko stacji kolejowej w miejscowości Staré Město pod Klínkem. W 1943 tereny te zostały zdewastowane i sprofanowane przez nazistów. 30 października 1949 roku na cmentarzu odsłonięty został pomnik ku czci ofiar II wojny światowej. Cmentarz do dziś używany jest do chowania zmarłych.
Schronisko turystyczne Jiráskova chata
Dobrošov 71
Kontakt: tel.: +420 725 506 540
Aktualne informacje na www.jiraskovachata.cz
Schronisko turystyczne Jiráskova chata (też: Jiráskova turistická chata) na Dobrošovie jest najczęściej wybieranym przez turystów celem wycieczek w okolicach Náchodu. Wcześniejsze schronisko Klubu Czeskich Turystów z 1896 roku, już po roku 1900 nie było wystarczające w związku ze stale rosnącą liczbą gości, więc w 1912 roku powstał projekt budowy nowego obiektu. Jego autorem był architekt Dušan Jurkovič. Budowa została jednak odłożona z powodu wybuchu I wojny światowej. Po jej zakończeniu i powstaniu niezależnego państwa czechosłowackiego odżyła myśl budowy nowego schroniska. Pomysł był związany z postacią pisarza A. Jiráska, pochodzącego z pobliskiego
Muzeum Kultury Ludowej Pogórza Sudeckiego. Skansen w Pstrążnej
Pstrążna 14, Kudowa-Zdrój – Pstrążna
Kontakt: tel.: +48 748 662 843, +48 748 666 140, e-mail: skansen@kudowa.pl
Będąc w Kudowie warto oddalić się nieco od centrum miasta i odwiedzić wieś Pstrążna, obecnie będącą częścią Kudowy-Zdroju. Znajduje się tam Muzeum Kultury Pogórza Sudeckiego. Możemy w nim zwiedzić stare chaty, w których kiedyś żyli ludzie, zobaczyć dawne sprzęty i poczuć atmosferę starego, wiejskiego domostwa. Na szczycie wzgórza stoi stary wiatrak, będący punktem widokowym, z którego rozpościera się przepiękny widok na okolicę. Można stąd dostrzec między innymi Śnieżkę. Wartym polecenia jest wiejski chleb pieczony tradycyjną metodą oraz masło wytwarzane ręcznie z mleka krów wypasanych na soczystej trawie. Od wiosny do jesieni odbywa się tu wiele imprez, mających na celu prezentację życia wiejskiego i związanych z nim obowiązków.
Cennik: bilet normalny 7 zł, ulgowy 5 zł, pieczenie chleba 10 zł
Godziny otwarcia: wt. – nd. 9:00 – 17:00
Kaplica czaszek
ul. Stanisława Moniuszki 8, Kudowa-Zdrój – Czermna
Kontakt: tel.: +48 605 540 927, e-mail: parafia@czermna.pl
Zwiedzając Kudowę, koniecznie należy się wybrać do Kaplicy Czaszek. Znajduje się ona w Czermnej, położonej w północnej części Kudowy, w dolinie rzeki Czermnicy. To niewielka barokowa budowla, usytuowana pomiędzy dzwonnicą a kościołem św. Bartłomieja, zbudowana w latach 1777-1804 przez księdza Wacława Tomaszka, proboszcza parafii w Czermnej. Ściany tej kaplicy pokryte są 3 tysiącami ciasno ułożonych czaszek i kości ludzi, którzy zmarli wskutek epidemii cholery oraz podczas wojen śląskich. Warto zwrócić uwagę na czaszki grabarza Langera, sołtysa z Czermnej i jego żony, czaszkę Tatara, czaszkę ze zmianami chorobowymi oraz kość udową człowieka o wzroście 2 m. Wchodząc do kaplicy zwróćmy uwagę na napisy: „Powstańcie z martwych”, „Pójdźcie pod sąd”, „Ofiarom wojen ku upamiętnieniu, a żywym ku przestrodze 1914”.
Cennik: bilet normalny 5 zł, ulgowy 2,50 zł
Godziny otwarcia: maj – czerwiec: wt. – nd. 9:00 – 17:45
lipiec – sierpień: wt. – nd. 9:30 – 17:15
wrzesień: wt. – nd. 9:00 – 17:00
listopad – kwiecień: wt.– nd. 10:00 – 16:00
Aquapark „Wodny Świat”
ul. Stanislawa Moniuszki 2a, Kudowa-Zdrój
Kontakt: tel.: +48 748 664 502, e-mail: basen@kudowa.pl
Basen sportowo-rehabilitacyjny „Wodny Świat”, ogrzewany za pomocą odnawialnych źródeł energii. Obiekt znajduje się w centrum uzdrowiska, w sąsiedztwie dwóch największych ośrodków sanatoryjnych w Kudowie-Zdroju przy zabytkowym Parku Zdrojowym. Basen przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Basen sportowo-rehabilitacyjny „Wodny Świat” to:
• basen pływacki 25 m
• basen rekreacyjny z masażami, gejzerami, sztuczną rzeką
• brodzik dla czieci
• rura–zjeżdżalnia 92 m
• jacuzzi
• sauna
Cennik: pn. – pt.: 13,50 zł/godz., sb. – nd., święta: 16,50 zł/godz.
dzieci do lat 4 wstęp darmowy, możliwość płatności kartą
Godziny otwarcia: pn. – pt. 9:00 – 21:00, sb. – nd., święta 10:00 – 21:00
Muzeum Żaby
ul. Słoneczna 31, Kudowa-Zdrój
Kontakt: tel.: +48 748 654 927, e-mail: edukacja@pngs.com.pl
Pierwsze w Polsce muzeum poświęcone żabom we wszystkich postaciach. Pierwsze eksponaty muzeum otrzymało od stowarzyszenia Kudowa & Kultur z Berlina. Dzisiaj można tu oglądać eksponaty wszelkiej maści, od zabawek po różnej wielkości preparaty. Zbiory obejmują niemal 3 000 żab z 20 krajów i z 6 kontynentów. W zbiorach nie ma żywych eksponatów.
Cennik: wstęp darmowy
Godziny otwarcia: maj – wrzesień: pn. – pt. 9:00 – 17:00
październik – kwiecień: pn. – pt. 9:00 – 16:00
(sb. – nd., święta NIECZYNNE)
Muzeum Zabawek “Bajka” class=”anchor”
ul. Zdrojowa 46b, Kudowa-Zdrój
Kontakt: tel.: +48 748 664 970, +48 601 948 423, e-mail: kudowa@muzeum-zabawek.pl
To magiczne miejsce, w którym dzieci z radością i zdumieniem odkrywają zabawki swoich rodziców i dziadków, a dorośli z uśmiechem przenoszą się w świat zapomnianych dziecięcych fantazji. Na powierzchni 300 m2 znajduje się licząca kilka tysięcy eksponatów, największa w Polsce wystawa zabawek. W tym miniaturowym świecie prezentowane są prawie wszystkie znane formy zabawkarstwa europejskiego – od starożytności po lata osiemdziesiąte XX wieku. Są teatrzyki domowe, szopki bożonarodzeniowe, zabawki znane z filmów (między innymi bajki o misiu Koralgolu), lalki i ich akcesoria, zabawki blaszane, militaria chłopięce, klocki, zwierzątka, zabawki optyczne, samograje i wiele innych. Są też przybory szkolne i mini-klasa sprzed 50 lat.
Cennik: bilet normalny 12 zł, ulgowy 10 zł
Godziny otwarcia: wrzesień – kwiecień codziennie 10:00 – 17:00
maj – sierpień (pn. – sb.) 9:00 – 18:00 / (nd.) 10:00 – 18:00
Szczeliniec Wielki
Szczeliniec Wielki (919 m n. p. m.) jest najwyższym szczytem Parku Narodowego Gór Stołowych, który znajduje się niedaleko Náchodu (18 km). Szczeliniec Wielki, wspólnie ze Szczelińcem Małym, są typowymi szczytami typu płytowego. Dostępny jest jedynie Szczeliniec Wielki, na który prowadzą 665 kamienne stopnie – na jej szczycie znajduje się skalne miasto z groteskowymi małymi skałami i labiryntami i Schronisko Na Szczelińcu. Labirynt można pokonać idąc czerwonym szlakiem, na który wstęp jest płatny. Na Szczelińcu znajduje się też wiele punktów widokowych, z których rozpościera się piękna panorama bliższej i dalszej okolicy (Karkonosze, Góry Orlickie, Sudety). Szczeliniec Wielki można także obejść i spenetrować obszar pod górą. Najlepszym punktem wyjścia jest miasteczko Karłów.
Cennik: bilet normalny 7 zł, ulgowy 3 zł (dzieci do lat 7 wstęp darmowy)
Godziny otwarcia: 9:00 – 18:00 (sezon główny maj – październik)
Dojazd: Kudowa-Zdrój – droga nr 387 na Karłów/Góry Stołowe
Opłata parkingowa: parking płatny w miejscowości Karłów (5 zł)
Muzeum Dawne Rzemiosła
ul. Zdrojowa 37, Kudowa-Zdrój
Kontakt: tel.: +48 695 557 348
Wartym odwiedzenia miejscem w Kudowie-Zdroju jest muzeum Dawne Rzemiosła. W jednym miejscu zgromadzono tu dużą ilość narzędzi i wyrobów rzemieślników, między innymi: szewców, krawców, rymarzy, kaletników, bednarzy, kołodziejów i kowali. Dodatkową atrakcją są opowieści przewodników o zanikających już zawodach. Muzeum to będzie atrakcją zarówno dla młodszych, jak starszych. Można tam porównać dzisiejsze technologie z dawnymi rozwiązaniami. Dla wielu osób jest to jedyna sposobność, by na własne oczy zobaczyć nieużywane już na co dzień narzędzia.
Cennik: bilet normalny 8 zł, ulgowy 5 zł/6 zł
Godziny otwarcia: wt.– sob. 10:00 – 18:00
Park Narodowy Gór Stołowych
Park Narodowy Gór Stołowych został założony w roku 1993 i jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Leży w Górach Stołowych na granicy z Republiką Czeską, których czeska część obejmuje Broumovské stěny, również podlegające ochronie. Powierzchnia Gór Stołowych wynosi niemal 63 km2, a najwyższymi szczytami są Szczeliniec Wielki (919 m n. p. m.) i Skalniak (915 m n. p. m.). Reliefy, wzbogacone o różnorodne formy erozji piaskowca, przyjmujące formę głębokich szczelin, labiryntów i bloków skalnych czy ostańców o niezwykłych kształtach, czynią Góry Stołowe tak wyjątkowymi na obszarze całej Polski. Najbardziej znaną formacją skalną są „Błędne Skały”.
Błędne skały
Błędne Skały to zespół bloków skalnych, położonych na wysokości 853 m n.p.m. i tworzących labirynt (według legend już wiele osób się tam zgubiło). Spacerując po Błędnych Skałach musimy nie tylko uważać, żeby się nie zgubić, ale też, by zmieścić się w wąskich szczelinach, na które natrafimy po drodze. Przejście labiryntu zajmuje około 35 minut. Po drodze mijamy między innymi: Skalne siodło, Tunel czy Kurzą Stopkę.
Cennik: bilet normalny 7 zł, ulgowy 3 zł (dzieci do lat 7 wstęp darmowy)
Godziny otwarcia: 9:00 – 18:00 (sezon główny maj – październik)
Dojazd: Kudowa-Zdrój – w kierunku na Karłów/Góry Stołowe – zjazd z drogi nr 387 (parking przy wejściu na skały)
Opłata parkingowa: parking przy drodze na Karłów darmowy (stamtąd godzina drogi niebieskim szlakiem turystycznym do wejścia na skały), parking przy wejściu na Błędne Skały 20 zł – ruch na drodze odbywa się wahadłowo, wjazd zawsze o pełnej godzinie, od 9:00 do 18:00 godz.
Łowiska pstrąga
Łowisko i Smażalnia Ryb „U Andrzeja”
ul. Okrzei 19, tel.: +48 693 828 350
maj – październik: codziennie 10:00 – 21:00
listopad – kwiecień: codziennie 11:00 – 19:00
Łowisko i Smażalnia Ryb „Sudeckie Chaty”
ul. Kościuszki 10, tel.: +48 748 661 117
codziennie 11:00 – 19:00 (w sezonie wakacyjnym nawet do 21:00), w środy zamknięte
Łowisko i Smażalnia „W Dolinie Stawów”
Pstrążna 9, tel.: +48 748 662 819
marzec – listopad: codziennie od 10:00 do zmierzchu (godziny zamknięcia zależą od zachodu słońca)
Łowisko i Smażalnia „U Jana”
ul. 1-go Maja 91, tel.: +48 748 663 622
maj – październik: pn. – pt. 11:00 – 20:00, sb., nd. 10:00 – 20:00
Smażalnia i sklep rybny „Impuls” (bez łowienia)
ul. Słoneczna 11a, tel.: +48 748 664 750
codziennie 9:00 – 18:00
Ruchoma szopka
ul. Tadeusza Kościuszki 101 (naprzeciwko parkingu), Kudowa-Zdrój – Czermna
Kontakt: dom prywatny (wystarczy zapukać do drzwi), e-mail: kudowa@muzeum-zabawek.pl
Obowiązkowym punktem zwiedzania Kudowy jest Ruchoma Szopka. Szopka powstała w prywatnym domu w 1924 r. i została ręcznie wyrzeźbiona przez Františka Štěpána, który pracę nad nią rozpoczął w wieku 15 lat. Po około 20 latach żmudnej pracy scyzorykiem w lipowym drewnie powstało 250 figurek, przedstawiających sceny z życia pasterzy, mieszczan oraz narodziny Jezusa Chrystusa.
Zarówno najmniejszych, jak i dorosłych, szopka zachwyca ilością elementów i dbałością o szczegóły. Dodatkowy zachwyt wzbudzają drewniane organy, znajdujące się w tej samej izbie co szopka. Składają się one z 270 piszczałek oraz 10 rejestrów.
Cennik: wstęp darmowy (dobrowolne datki)
Czynne: cały rok
Park Rozrywki
Duzi i mali wielbiciele zabawy i adrenaliny z pewnością znajdą coś dla siebie w Parku Rozrywki w centrum miasta. Dla najmłodszych przygotowano nadmuchiwane zamki, zjeżdżalnie oraz baseny z piłeczkami. Dzieci mogą się wyżyć na trampolinach, a co odważniejsze mogą wypróbować swoje umiejętności wspinaczkowe w Parku Linowym Junior. Oprócz tego odwiedzający park mogą zakosztować zorbingu i aquazorbingu, gokartów czy skoków na Euro-Bungee. Grupy znajomych czy współpracowników mogą zamówić teambuilding dopasowany do indywidualnych potrzeb.
Park Linowy
Częścią Parku Rozrywki jest też Park Linowy. Dla młodszych klientów przeznaczony jest Park Linowy Junior, gdzie przyjdzie im zmierzyć się z przeszkodami umocowanymi na bezpiecznej wysokości 1,1 m. Starsze dzieci i dorośli mogą poszukać wrażeń i adrenaliny przy pokonywaniu przeszkód zawieszonych na wysokości od 7 do 10 metrów nad ziemią, zaś na końcu trasy zjechać na linie.
Cennik: bilet normalny 35 zł, ulgowy 25 zł (Park Linowy), bilet normalny 45 zł, ulgowy 35 zł (Park Rozrywki)
Godziny otwarcia: maj – wrzesień: pn. – nd. 10:00 – 21:00
Park Linowy i Park Rozrywki
ul. Słoneczna 2a, Kudowa-Zdrój
Kontakt: tel.: +48 669 160 098, +48 510 527 034, email: kontakt@parkrozrywki.net.pl
Pomnik trzech kultur
ul. Tadeusza Kościuszki, Kudowa-Zdrój – Czermna
Niezwykle bogata kultura Kudowy-Zdroju łączy się z historią trzech państw (Czech, Niemiec i Polski) po kolei zarządzających tym wspaniałym miejscem. Hołdem dla ludzi tworzący to miasto jest pomnik stojący w najstarszej dzielnicy zwanej Czermną. Pomnik jest doskonałą formą ukazania wielkiego wkładu w rozwój miejscowości przez każdy z narodów mających we władaniu ten niezwykły kurort.
Pomnik ma formę łuku i zaopatrzony został w trzy tablice, na których w trzech językach zapisano następujące przesłanie: „Czechom, Polakom, Niemcom, którzy przyczynili się do rozwoju materialnego i kulturowego Czermnej od jej początków w 1354 roku. Wdzięczni mieszkańcy Czermnej w 1999 roku”.
Leczniczy, podalpejski klimat, źródła mineralne, borowiny, strefa aktywnej turystki i festiwale muzyczne – odkryj skarby kryjące się w Dusznikach-Zdroju
Duszniki-Zdrój nie pytają o wiek, nie oceniają ludzi po wyglądzie i nie zakładają, że każdy, odwiedzający je turysta, przyjeżdża się tu leczyć. Są miejscem wyjątkowym dla ludzi ceniących spokój i ciszę, ale gotowych na interesujące przeżycia. Polecany przez nas spokój klasy premium jest wynikiem panujących tu dobrych obyczajów i chęci zapewnienia warunków do relaksu wszystkim, którzy pragną oderwać się od pełnego napięć życia codziennego.
Atmosfera miasta spełnia wymagania turystów, którzy nie tolerują nudy. W żadnym miejscu nie znajdą Państwo tak bogatej oferty aktywnego wypoczynku. Mamy do zaoferowania wiele magicznych tras, które można przemierzać z kijami lub na rowerze z dala od miejskiego zgiełku. Duszniki spełnią również oczekiwania wielbicieli konnych przejażdżek oraz narciarzy zjazdowych i biegowych. To dla nich swoje podwoje otwiera Zieleniec oraz Centrum Turystki Aktywnej na Jamrozowej Polanie.
Pobyt w naszym kurorcie uatrakcyjnia urozmaicony kalendarz imprez kulturalnych. Niezwykłym miejscem, w którym rozbrzmiewa muzyka z różnych epok i odbywa się wiele interesujących wydarzeń artystycznych jest Dworek Chopina. Kulturalną tradycją uzdrowiska jest organizowany w sierpniu Międzynarodowy Festiwal Chopinowski, w czasie którego Duszniki-Zdrój zmieniają się miejsce spotkań najbardziej utalentowanych pianistów, wirtuozów, pedagogów i krytyków muzycznych z całego świata.
Duszniki-Zdrój to również miasto z historią i bogatą tradycją. Do dziś pozostał zabytkowy rynek z kamieniczkami noszącymi ślady różnych epok, Muzeum Papiernictwa, kościół parafialny pw. Św. Piotra i Pawła ze wspaniałą i rzadko spotykaną amboną w kształcie wieloryba, Klasztor Franciszkanów, Dworek Fryderyka Chopina czy kolorowa fontanna.
Poznanie bogactwa atrakcji Dusznik-Zdroju ułatwi Państwu audio-przewodnik na urządzenia mobilne po naszym mieście.
1. Rynek
Kamienica nr 1 to dawny zajazd „Pod czarnym niedźwiedziem”. W tym miejscu w 1669 roku na nocleg zatrzymał się abdykujący król Polski Jan Kazimierz. Na fasadzie wiszą dwie tablice pamiątkowe. Pierwszą w języku niemieckim przywiesił, aby podnieść rangę swojej gospody właściciel zajazdu. Po pewnym czasie na odwrocie tej tablicy pojawił się niemieckojęzyczny grawerunek: „Król był moim chrzestnym ojcem i obdarzył mnie swym imieniem .Jan Kazimierz Pullman z Florrendorfu, obecnie rotmistrz w książęco-portugalskim kirasjerskim pułku. Wracałem tędy dnia 7 sierpnia 1727 roku.”
Tablica znajdowała się tutaj do 1820 r., kiedy to nabył ją od właściciela zajazdu książę Henryk Lubomirski. W niedługim czasie w miejscu oryginału zawieszono wierną kopię, którą następnie wymieniono na kamienną. Po 1945 roku polscy gospodarze miasta umieścili poniżej tablicę z polskim tłumaczeniem.
Nad portalem kamienicy nr 5 od 2011 roku stoi figurka Matki Bożej Wambierzyckiej Królowej Rodzin – Patronki Ziemi Kłodzkiej. Dawniej umieszczona tam była drewniana Pieta, którą obecnie można oglądać w Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku.
Ratusz to budynek numer 6. Siedzibą władz miasta stał się dopiero po pożarze, który zajął miasto w lipcu 1844 roku. Budynek ten zakupiono od piekarza Grossmana, następnie przebudowano, podniesiono o jedno piętro oraz postawiono wieżę z zegarem z 1880r. i dzwonem alarmowym. Adaptacja została zakończona 2 czerwca 1845 roku. W następnych latach połączono z ratuszem sąsiadującą kamienicę, odkupioną od rodziny Wodtke. Choć oba budynki tworzą jedną całość, to do dzisiaj zachowano optyczny podział elewacji na dwie kamienice. Jedynym elementem pochodzącym ze starego ratusza jest renesansowy portal z 1584r., który przetrwał pożar i został wmontowany nad wejściem. Widnieje nad nim płaskorzeźba patrona Dusznik-Zdroju, św. Piotra. Po II wojnie światowej, w latach 70 przeprowadzono kolejny remont budynku mający na celu przystosowanie pomieszczeń do istniejących potrzeb administracyjnych. Dopiero wtedy utworzono salę obrad. Jeśli ktoś będzie miał okazję wejść do Ratusza i ją odwiedzić, zobaczy piękne obrazy które przedstawiają panoramę Dusznik-Zdroju. Jedną z nich namalował Richard Kant Brestag, druga jest autorstwa dusznickiego artysty Władysława Kolbusza z 1998 roku. Przy wejściu znajdziemy z kolei tablicę przypominającą wielką powódź, która nawiedziła Duszniki-Zdrój w nocy z 22 na 23 lipca 1998 roku. W kamieniu zostały upamiętnione nazwiska siedmiu osób, które straciły życie podczas tego tragicznego wydarzenia.
Paul Dengler- Burmistrz, który rządził miastem przez 36 lat, od 1867 do 1903 mieszkał w kamienicy nr 9. To właśnie on doprowadził do tego, że Duszniki stały się jednym z najbardziej znanych kurortów w Europie. Swoim energicznym działaniem zdołał uzyskać dla miasta duże odszkodowanie od rządu w Berlinie i Wiedniu w związku ze złamaniem umów międzynarodowych chroniących uzdrowiska przed działaniami wojennymi. Na początku lat 70 XIX wieku zorganizował „Dni Uzdrowisk Sudeckich”. Dengler potrafił powiązać rozwój przestrzenny miasta z zapewnieniem mieszkańcom wszelkich niezbędnych wygód cywilizacyjnych. Stawiał na równi wartości ekonomiczne, sanitarno-zdrowotne, estetyczne i kulturalne. Mówi się o nim, że zastał Duszniki drewniane, a zostawił murowane. Obecnie na kamienicy umieszczona jest tablica pamiątkowa z jego wizerunkiem. Dzisiaj w tym budynku znajduje się Informacja Turystyczna, w której można zdobyć m.in. pamiątkową pieczęć z Dusznik-Zdroju.
Spacerując w tej części miasta warto także zwrócić uwagę na znajdującą się u wylotu Rynku niepozorną kamienicę przy ul. Słowackiego 2. Jest to najstarszy dom w mieście, początkowo stanowiący miejski pałac rządzącego państwem homolskim rodu Pannwitzów. W 1598 roku został przekształcony w zajazd, a po II wojnie światowej na budynek mieszkalny. W łuku można odnaleźć otwór, przez który podawano do dyliżansów bagaże.
O tym, że dawniej w Dusznikach działało wiele zrzeszeń rzemieślniczych świadczą znaki cechowe na kamienicach. W Rynku przy ul. Słowackiego 1 zobaczyć można znak cechowy piekarzy – precel, a na budynku Rynek 10 znajduje się z kolei godło browarników. Są to dwa złote lwy warzące czerpakiem i szuflą w drewnianej kadzi piwo z chmielu i zboża. Kiedyś produkowano tu m.in. piwo „Orlickie”. Funkcjonowała tu dawniej gospoda „Pod Błękitnym Jeleniem”, w której gościem był m.in. w 1828 roku Zygmunt Krasiński. Później był to hotel i restauracja „Reinezer Brauhaus”. Po wojnie piętro przeznaczono na mieszkania, a parter należał do restauracji „Słowianka”. Transformacje ustrojowe lat 80-90 XX w. spowodowały opuszczenie lokalu gastronomicznego przez dotychczasowego właściciela. Od 1989r. budynek jest siedzibą Fundacji Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich.
Jeżeli ktoś chce zobaczyć jak wyglądał dawniej Rynek powinien podejść do kamieniczki z napisem Rynek 17. Tam za witryną znajduje się rysunek przedstawiający Rynek jeszcze sprzed pożaru, który spalił w 1844 roku pół miasta. Dziś kamienica jest budynkiem mieszkalnym, dawniej był to hotel Deutsches Haus.
W Rynku oprócz ciekawych kamieniczek odnajdziemy także najstarszą figurę wotywną Matki Bożej z dzieciątkiem. Pomnik został postawiony w 1725 roku, jako wotum przeciw trapiącym w przeszłości miasto plagom: zarazie, przed którą miał chronić Św. Sebastian oraz pożarom, gdyż Św. Florian jest patronem strażaków. Prawdopodobnie pomnik ten wykonał znany śląski rzeźbiarz Weber.
Naprzeciwko figury maryjnej znajduje się pręgierz. Jest to wykonana pod koniec XX wieku symboliczna rekonstrukcja stojącego dawniej w Rynku narzędzia tortur. Oryginalny dusznicki pręgierz znajduje się dziś najprawdopodobniej przy kościele parafialnym w pobliskiej Szczytnej. Podobno w tym miejscu w pierwszej połowie XVI wieku ścięto kata, który zasłynął z adorowania mężatek. Po romansie z żoną jednego z miejskich radnych został przykładnie ukarany przez radę miejską, która wtenczas orzekała o winie.
1. Budynek na Krótkiej 9 dawniej był miejskim więzieniem „Pod kijami”. Do tej pory w piwnicy zachowały się okowy, do których przykuwano więźniów, a dosyć wysoki mur przyległy do budynku tworzył niegdyś spacerniak dla więźniów. Wyroki wykonywano na Górze Wisielców, na której stoi krzyż wotywny. Obecnie jest to dom mieszkalny.
2. Kościół Św. Piotra i Pawła
Barokową świątynię wzniesiono w latach 1708-1730 na miejscu poprzednich budowli, z których pierwsza wymieniana jest w dokumentach z 1324 roku. W ołtarzu główny
z 1730 roku znajduje się cenny obraz pędzla Piotra Brandla przedstawiający „Pożegnanie Apostołów Piotra i Pawła”. Prawoboczny ołtarz ze sceną Męki Pańskiej jest dziełem znanego na terenie Ziemi Kłodzkiej rzeźbiarza Klahra. Najcenniejszy jest jednak ołtarz boczny z 1720 roku z figurą Matki Boskiej i 14 Wspomożycieli. Na szczególną uwagę zasługuje charakterystyczna, rzadko spotykana ambona w kształcie paszczy wieloryba, nawiązująca w swej wymowie do biblijnej opowieści o proroku Jonaszu. Ze starego wyposażenia kościoła ocalała jedynie renesansowa, kamienna chrzcielnica z 1560 roku. Fragmentem wcześniejszej budowli z lat 1571-1576 jest wtopiona we fronton wieża świątyni przykryta hełmem z 1844 roku. W zewnętrznych ścianach kościoła wmurowano barokowe płyty epitafijne. Na przykościelnym cmentarzu zachowały się XIX wieczne nagrobki zmarłych tutaj polskich kuracjuszy.
5 lipca 1955 roku mszę w kościele odprawił Ks. Karol Wojtyła. Późniejszy Papież przebywał w Dusznikach-Zdroju ze swoimi przyjaciółmi podczas wędrówki czerwonym szlakiem sudeckim.
1. Drewniany Młyn Papierniczy to bezcenny zabytek techniki pochodzący z XVII wieku. Piękno budynku, a także znajdująca się w nim oryginalna polichromia stanowi dowód ogromnego bogactwa dusznickich papierników. Jako jedyni na terenie Ziemi Kłodzkiej w XVII i XVIII wieku dysponowali prawem do zbierania szmat, z których wówczas wyrabiano papier. Był on tak trwały, że określano go mianem nieśmiertelnego. Efekt ten prawdopodobnie uzyskiwano dzięki dodawaniu do masy papierowej substancji otrzymywanych z torfu i wody mineralnej. W 1824 roku młyn był zaliczany do 5 najsłynniejszych papierni w Europie. To na papierze produkowanym w tym młynie pisał listy młody Fryderyk Chopin podczas pobytu w mieście w 1826 roku. W 1939 roku ostatni prywatny właściciel Josef Wiehr przekazał nieczynny od 2 lat młyn miastu z intencją organizacji w nim muzeum, które mieści się tutaj od 1968 roku. Do dzisiaj w tym miejscu tradycyjnymi metodami czerpie się papier. Ponadto w ramach lekcji muzealnych można wziąć udział w pokazie czerpania papieru, a nawet samemu spróbować swoich sił w fachu papiernika. Decyzją Prezydenta RP w 2011 roku Młyn uzyskał status pomnika historii. Dzięki temu siedziba Muzeum Papiernictwa została formalnie zaliczona do grupy najcenniejszych zabytków, mających szczególne znaczenie dla kultury naszego kraju.
2. Ul. Mickiewicza odznacza się oryginalną zabudową. Warto zwrócić uwagę na postawione tu ławeczki, na których wykuto herb miasta. W bruku zamontowano oświetlenie dające po zmroku niezwykły efekt. Schodząc ulicą miniemy po lewej stronie Klasztor Sióstr Elżbietanek i tablicę upamiętniającą pobyt w Zieleńcu Edyty Stein, która właśnie tutaj po raz pierwszy zobaczyła i zachwyciła się górami. Edytę Stein znaną jako Teresę Benedyktę od Krzyża aresztowało w sierpniu 1942 Gestapo i wraz z innymi katolikami pochodzenia żydowskiego zagazowano w niemieckim obozie zagłady KL Auschwitz II-Birkenau. Od 1 października 1999 jest Patronką Europy.
3. Dawna kaplica Św. Trójcy stoi na Wzgórzu Rozalii 560 m n.p.m, potocznie nazywana jest Pustelnikiem. Prowadzą do niej 132 stopniowe schody lub łagodna droga wijącą się serpentyną po stoku. Budynek powstał po atakach zarazy w 1679 roku. W 1704 roku przy kaplicy powstała pustelnia. Ostatnim pustelnikiem z Kaplicznej Góry był brat Beatus. W dusznickiej pustelni zamieszkał w 1934 roku. Podobno bardzo lubił wino. Spał w najlepsze, gdy w 1945 roku sowieccy żołnierze chcieli wejść do kaplicy. Wojskowi przyzwyczajeni byli do widoku śmierci, ale kiedy na miejscu zobaczyli mężczyznę leżącego w trumnie, który nagle ożył szybko zebrali się do ucieczki…
Po południowej stronie kaplicy znajduje się w formie groty nagrobek rodziny Fraise z 1685 roku, z ułożoną na katafalku postacią kobiecą, której jedna dłoń podpiera głowę, a druga spoczywa na czaszce. Jest to pustelnica Rozalia, która żyła około XII wieku w grocie w okolicach Palermo. Według legendy w 1624 roku podczas zarazy nękającej Palermo i okolicę święta Rozalia ukazała się pewnej kobiecie i powiedziała, gdzie należy szukać jej relikwii. Kazała przenieść je do Palermo i przejść z nimi w uroczystej procesji przez miasto. Po wykonaniu polecenia Rozalii zaraza zakończyła się. Od tego momentu rozpoczął się kult Rozalii- patronki chroniącej od zarazy. Wykuty na grobowcu niemiecki napis w tłumaczeniu brzmi: „O Rozalio, piękna pąsowa różo, wstaw się za nas u Boga w zarazie i w każdej potrzebie”.
1. Plac Warszawy ma bogatą historię, która ukazuje jak bardzo na przestrzeni lat krzyżowały się w naszej miejscowości losy narodów. Dwanaście lat po I wojnie światowej za sprawą burmistrza Geobla na skwerze przy poczcie postawiono pomnik duszniczanom poległym właśnie w tej wojnie. Na wszystkich frontach zginęło ponad 300 mieszkańców. Uroczyste odsłonięcie odbyło się 10 sierpnia 1930 roku. Od tej pory miejsce z pomnikiem nazwano Hindenburg-Plac.
Po II wojnie światowej na Ziemi Kłodzkiej nastąpiła kompletna wymiana ludności i nastał okres stalinowski. Wtedy to zdjęto niemieckie tablice z nazwiskami poległych i założono nowe na cześć Armii Radzieckiej. Podwyższony pomnik odsłonięto w dniu 7 listopada 1953 roku. Plac, na którym odbyła się ta uroczystość nazwano Placem Powstańców Warszawy. Po przemianach ustrojowych w lat 90-tych XX wieku usunięto pomnik i tablicę, zostawiając pusty plac, który wyremontowano dopiero w 2011 roku. W tym miejscu 28 sierpnia 2012 roku złożona została kapsuła czasu, w której znalazły się akty partnerstwa oraz pamiątki z dotychczasowej współpracy naszego miasta z Hoyą/Weser w Niemczech oraz Novym Meštem nad Metují w Czechach.
Na Placu Warszawy odnajdziemy również dawny dom cechowy sukienników. To kamienica numer 4, którą zdobi portal z barankiem na chwiejnych nogach i dwa skrzyżowane folusze. Folusznicy trudnili się przygotowywaniem tkanin i czyszczeniem ubrań. Wstępnie obrabiali sukno w celu zagęszczenia tkaniny i oczyszczenia jej z tłuszczów i klejów.
Za kamienicą znajduje się kamienna figura Św. Jana Nepomucena z 1722 roku. Pierwotnie usytuowana była nad Bystrzycą Dusznicką, przy starej papierni. Po powodzi w 1998 roku stanęła przy ul. Kłodzkiej, obok kościoła. W roku 2004 przeniesiono ją w okolice rzeki, koło domu „Pod Barankiem”. Rzeźba ma nietypowy układ rąk. Została umieszczona na wtórnie skomponowanym cokole.
1. Pomnik upamiętnia twórcę języka esperanto Ludwika Zamenhofa. Słowo “Esperanto”, dosł. mający nadzieję było pseudonimem Zamenhofa. Doktor Zamenhof, z wykształcenia lekarz przebywał trzykrotnie na wypoczynku i kuracji w Dusznikach. Śląski Związek Esperantystów chcąc upamiętnić te wizyty ustawił w sierpniu 1931 roku pamiątkowy głaz z tablicą oraz tekstem w języku esperanto “Al D-ro L. Zamenhof Kreinto de Esperanto” co oznacza w polskim tłumaczeniu: „Doktorowi L. Zamenhofowi, twórcy esperanta.” W czasie ostatniej wojny władze hitlerowskie nakazały usunąć głaz, a tablicę zniszczyć. W 1945 roku głaz odnaleziono w pobliskim lesie i ustawiono ponownie przy ulicy Zdrojowej. Powierzchnię tablicy przyozdabia zielona, pięcioramienna gwiazda esperancka.
2. Kościół Pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa i Klasztor
powstał w latach 1901-1902 i posiada wyposażenie z okresu budowy. Na uwagę zasługuje głównie stary witraż w prezbiterium, związany tematycznie z jego wezwaniem. Świątynia podlega parafii ojców franciszkanów, których okazały klasztor stoi w pobliżu.
10 Maja 1945 roku stacjonujący w klasztorze oddział kawalerii łotewskiej, w służbie niemieckiej, chcąc odwrócić uwagę wkraczającej do Dusznik Armii Radzieckiej zdetonował amunicję w hali spacerowej. Efektem wybuchu było m.in. zniszczenie wieży kościoła oraz okien z pięknymi witrażami. Dziś uzupełnienia można rozpoznać po odmiennej kolorystyce cegieł. W samym Klasztorze wszelkie prace wchodzące w zakres stolarki; ławki, drzwi kościelne i klasztorne, okna i całe umeblowanie pokoi wykonali bracia zakonni w stolarni klasztornej w Nysie pod kierunkiem dobrze wykształconego w tej dziedzinie brata Edwarda Mansfelda. Natomiast konfesjonał i stacje Drogi Krzyżowej zostały wykonane i sprezentowane przez dobrodziejów z Bytomia. W przedsionku Kościoła wisi tablica upamiętniająca ofiary powodzi, która nawiedziła nasze miasto w 1998 roku.
1. Park zdrojowy to najpiękniejsza część Dusznik-Zdroju. Powstał dzięki źródlanej wodzie, której nikt nie musiał szukać ponieważ samoistnie wytrysnęła na powierzchnię. Początkowo służyła tylko do picia. Pod koniec XVIII wieku odkryto jej lecznicze działanie i tak rozpoczęła się kariera Dusznik jako uzdrowiska. Budowę całego kompleksu rozpoczęto w roku 1801, a zakończono w 1820. Na ten cel miasto otrzymało nieoprocentowaną pożyczkę w wysokości 12 000 talarów oraz 5 000 talarów od samego króla Fryderyka Wilhelma. W 1820 roku Duszniki mogły przyjąć jednocześnie 500 osób. Charakterystyczna kuracja w uzdrowisku polegała m.in. na picu wody mineralnej zmieszanej, na wzór szwajcarski z kozim mlekiem. W XIX w. Duszniki cieszyły się już opinią najmodniejszego uzdrowiska Ziemi Kłodzkiej. Niewątpliwie zapracowały sobie na to, oddając do użytku nowe źródła, ulepszając i rozbudowując urządzenia zdrojowe, jak też dbając o wygodę i komfort gości.
Po powodzi w 1998 roku park został gruntownie przebudowany. Przed wejściem do niego ułożono z kostki herb miasta, który przedstawia wizerunek Św. Piotra z kluczem w prawej ręce i księgą w lewej na tle fragmentu muru ceglanego wznoszącego się po lewej stronie. Na murze przy krawędzi pola tarczy znajduje się kogut z głową odwróconą do tyłu. Najstarsze przedstawienie godła herbowego znane jest z pieczęci miejskiej odciśniętej na dokumencie z 1602 roku. Zaraz za nim, po lewej stronie zobaczyć można kiosk meteorologiczny, który od lat 70 XIX wieku pomaga kuracjuszom przewidywać pogodę.
1. Teatr Zdrojowy im. Fryderyka Chopina potocznie zwany Dworkiem Chopina to dawny dom towarzyski w którym skupiało się życie kulturalne uzdrowiska. Powstał w latach 1802-1805. Miał spełniać rolę teatru, sali koncertowej, galerii, a nawet sali balowej. W 1826 roku dał w nim swój pierwszy charytatywny koncert na rzecz osieroconej czwórki dzieci Fryderyk Chopin. To wydarzenie stało się inspiracją do zorganizowania Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego, który trwa nieprzerwanie od 1946 roku. Co roku, w pierwszym tygodniu sierpnia Dworek staje się mekką dla wielbicieli muzyki klasycznej. To czas, w którym do naszego kurortu zjeżdżają się utalentowani pianiści, wirtuozi, pedagodzy i krytycy muzyczni z całego świata. Po Festiwalu, Dworek Chopina nadal stanowi kulturalny ośrodek dla mieszkańców i turystów, w którym rozbrzmiewa muzyka z różnych epok i odbywa się wiele interesujących wydarzeń artystycznych, charytatywnych bali, organizowane są również ceremonie ślubne. Za Dworkiem Chopina znajduje się wysoki pomnik wykonany z brązu przedstawiający całą postać Fryderyka Chopina. Posąg został odsłonięty w 150 rocznicę pobytu kompozytora w Dusznikach podczas XXXI Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w 1976 roku.
2. Obelisk z popiersiem Chopina z 1897 roku znajduje się w ogrodzie fenologicznym, w którym rośliny posadzono według pór roku. Obelisk ufundował meloman Wiktor Magnus, a odlewu płaskorzeźby dokonała warszawska pracownia braci Łopieńskich według projektu Romana Lewandowskiego. Napis; „Fryderykowi Chopinowi, który w Dusznikach w roku 1826 swą sztuką prawdziwą i wysoką kulturą szlachetny duszy charakter w zaraniu młodości okazał, pomnik ten ku wiecznej rzeczy pamięci za pozwoleniem władz miejskich Polak Polakowi wystawił”, ma swoją historię. Początkowo był w języku łacińskim, w 1926 roku zatarto go i zastąpiono lakonicznym napisem: „Friderico Chopino – 1826 – 1897 – 1926″. Pierwotna dedykacja została odnaleziona w pobliskich zaroślach po II wojnie światowej. Tablica ta od 1947 roku wisi uszkodzona, jako symbol niszczenia przez hitlerowców polskiej kultury. Podczas corocznego Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego zgodnie z tradycją pod pomnikiem składane są kwiaty. Pierwszy raz wieniec z szarfami w dusznickich barwach biało-żółtych złożył Burmistrz Paul Dengler podczas odsłonięcia obelisku 19 czerwca 1897 roku.
3. W pijalni można tu zaczerpnąć wody – Pieniawy Chopina i Jana Kazimierza w wersji zimnej i podgrzanej. Hala spacerowa powstała w latach 1884-1887. Jej zadaniem była ochrona kuracjuszy przed deszczem i wiatrem. Początkowo hala miała 150 metrów i nie była zaszklona. Podczas II wojny światowej Niemcy zrobili w niej skład amunicji, który wybuchł w 1945roku. Hala została odbudowana, ale nie w całej okazałości. Poza pijalnią, w dalszej części hali znajduje się amfiteatr wykorzystywany do dziś podczas różnych imprez plenerowych.
4. W parku trawniki są ozdobione kobiercami z kwiatów, pośród których znajdują się 4 fontanny otoczone ławeczkami zachęcającymi do wypoczynku. Jedną z nich jest Kolorowa Fontanna, której początki sięgają 1905r. W tamtych czasach strumień wody unosił się 45 metrów w górę. Formę wyjątkowej instalacji świetlnej przybrała w roku 1927 i jest najstarszym tego typu obiektem w Polsce. Obecnie od wiosny do jesieni, w czasie wieczornego spektaklu, zmienia się w wielobarwne widowisko. Podświetlające ją kolorowe reflektory, współgrają ze strumieniami wody i zsynchronizowaną muzyką, dostarczając niezapomnianych wrażeń.
1. Zielony Staw dawniej zwany „Łabędzim”, jest wykonany na planie ośmiokąta z wysepką pośrodku i piękną altaną przy brzegu. Park nosi imię Paula Denglera- Burmistrza Dusznik-Zdroju, organizatora od 1876 „Dni Uzdrowisk Sudeckich”, wybitnie zasłużonego dla rozwoju Dusznik. Zorganizował on m.in. polską bibliotekę w uzdrowisku, popierał wydawnictwa reklamowe w języku polskim, oraz budowę pomnika Chopina, który osobiście odsłonił w 1897r. w Parku Zdrojowym. „Zielony Staw”, to początek romantycznej trasy wiodącej w kierunku Doliny Strążyskiej, która prowadzi do Stalowego Zdroju– ośrodka wczasowego, dawnej posiadłości stryjostwa Feliksa Mendelssohna-Bartholdego. W sierpniu 1823 roku Felix dał w Dusznikach-Zdroju charytatywny koncert na rzecz przebywających w uzdrowisku żołnierzy rannych w wojnach napoleońskich oraz skomponował utwór mszy odgrywany do 1844 roku w dusznickim kościele parafialnym. Niestety 22 lipca 1844 roku rękopis utworu spłonął podczas wielkiego pożaru miasta i tradycja zanikła. Przy Stalowym Zdroju można było zobaczyć dawniej popiersie Feliksa Mendelssohna-Bartholdego, jednak podczas I wojny światowej gipsowy odlew zdjęli stacjonujący żołnierze myśląc, że jest z brązu. Do dziś istnieje budynek, w którym mieszkał twórca marsza weselnego- odwiedziny te upamiętnia jednak tylko wmurowana w 1997 roku tablica.
2. Czarny Staw to niewielki akwen wodny, zbudowany w kształcie serca. Jest miejscem typowo rekreacyjnym. Znajdziemy tutaj plac zabaw, stoły pingpongowe, boisko do siatkówki plażowej oraz dogodne miejsca do urządzenia ognisk. Staw został także udostępniony amatorom wędkarstwa. Od 16 czerwca 2009 roku park rekreacyjno-wypoczynkowy oficjalnie nosi im. majora pilota Czecha Nowackiego. Podczas uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej pamięci bohatera II wojny światowej, lotnikowi polskiego dywizjonu 301 w Anglii, kawalerowi Orderu Virtuti Militari i wieloletniemu mieszkańcowi Dusznik-Zdroju udział wzięli m.in. przedstawiciele sił powietrznych. Oprawę uroczystości zapewniła warta honorowa złożona z podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie, której był przed wojną słuchaczem, orkiestra wojskowa oraz kompania honorowa 3 Wrocławskiej Brygady Radiotechnicznej. Czech Nowacki nie jest jedynym znanym lotnikiem, którego historia powiązała z naszym miastem. W 1916 roku przebywał tutaj wraz z kompanami w „Prinzessin Charlotte” Manfred von Richthoffen znany częściej jako Czerwony Baron. Najsłynniejszy lotnik I Wojny Światowej przybył do Dusznik-Zdroju wraz z Koehlem i Udetem. Herman Koehl pochodził z pobliskiej Lasówki i tak jak pozostała dwójka był asem lotnictwa myśliwskiego. Wsławił się tym, że po wojnie jako pierwszy wraz z dwoma innymi pilotami przeleciał samolotem jednosilnikowym Atlantyk. Trzecim z pilotów był Ernst Udet uważany za współtwórcę pierwszej broni psychologicznej czyli bombowców nurkujących Junkers Ju 87 Stuka, stanowiącego jeden z kluczowych elementów niemieckiego Blitzkriegu podczas II Wojny Światowej. Podczas pobytu w mieście panowie dawali popisy kunsztu pilotażu. Na krańcach skrzydeł ponoć unosili damskie części garderoby, a o podniebnych wyczynach jeszcze bardzo długo opowiadano po ich wyjeździe.
1. Podgórze znane było już na początku XV w. Znajdowała się tutaj kuźnia żelaza wzmiankowana w 1408 roku jako własność Dusznik. W pobliżu niej wydobywano rudę żelaza. Później na terenie wsi odkryto źródła mineralne, które stały się podstawą rozwoju uzdrowiska. Początkowo były to jednak dwie niewielkie wsie, leżące w malowniczej dolince potoku Podgórnej, obecnie stanowią administracyjną część uzdrowiska. Krajobraz dopełniają tu lasy świerkowe i mieszane regla dolnego, połacie łąk, stare schroniska, dwa wyciągi orczykowe, sudeckie chaty i barokowa kaplica, którą wybudowano w 1705 r. Wewnątrz niej znajduje się ołtarz oraz była specjalność wielu sudeckich wsi – obrazy malowane na szkle. W Podgórzu znajdziemy również jeden z najładniejszych w regionie kamiennych krzyży. Na tym terenie na przełomie maja i czerwca można zobaczyć kwitnącego pełnika europejskiego, zwanego Różą Kłodzką. Niegdyś była to roślina bardzo pospolita w tych regionach, obecnie jest elementem miejscowej kultury i podlega ścisłej ochronie. Ten piękny, słoneczno-żółty kwiat został godłem powstałego w 1881r., Towarzystwa Górskiego Hrabstwa Kłodzkiego, którego celem było promowanie regionu. W związku z tym, że ten niezwykle urokliwy zakątek Dusznik-Zdroju był niegdyś bardzo rzadko odwiedzany przez kuracjuszy jeden z przewodników wymyślił historię o tym, że Czarny Staw, który ma formę serca oraz zabytkowa willa stojąca tuż za zejściem na Jamrozową Polanę zostały podarowane przez Adolfa Hitlera jego kochance, a później żonie Ewie Braun, która miała w niej nawet mieszkać… Prawda jest taka, że Hitler był w tych stronach jedynie na Zieleńcu, a w willi już po wojnie mieszkał major pilot Czech Nowacki. Efekt jednak osiągnięto i kuracjusze ruszyli tłumnie w stronę Podgórza zachwycając się okolicznymi krajobrazami.
2. Zieleniec dawniej Grunwald jest jednym z większych ośrodków narciarskich w Sudetach. Leży na wysokości ok. 950 m. n. p. m. w paśmie Gór Orlickich. Został założony w 1719 r. jak kolonia na terenie królewszczyzny. Prowadzi do niego jedna z tajemnic III Rzeszy, bardzo malownicza trasa widokowa – Droga Orlicka będąca częścią Autostrady Sudeckiej. Panuje tu specyficzny mikroklimat (jedyny taki w Polsce) zbliżony do alpejskiego. Ze względu na szczególny układ ciśnieniowy mas powietrza, tutejszy mikroklimat wymusza na organizmie ludzkim zwiększenie produkcji czerwonych ciałek krwi, co w efekcie, znacznie poprawia samopoczucie osób przebywających nawet kilka dni w Zieleńcu. Północne stoki Zieleńca, doskonałe tereny narciarskie oraz duża ilość opadów w okresie zimowym, sprawiają, że śnieg leży tu blisko 150 dni w roku. Zieleniec oferuje wiele wyciągów, oświetlone stoki, snowpark, rynnę -halfpipe oraz ponad 200 km trasy do uprawiania narciarstwa klasycznego. Poza okresem zimowym Zieleniec to idealne miejsce na górskie wycieczki piesze i rowerowe. Najciekawszym obiektem Zieleńca jest neoromański kościół pw. Św. Anny, zbudowany z kamienia polnego w 1902 r. Na zewnątrz budowli, po obu stronach głównego wejścia, na kolumnach umieszczone są barokowe figury św. Krzyża z 1866r. i Matki Bożej z 1862r. autorstwa Johanna Postlera, pochodzące z dawnej, drewnianej świątyni.
20.
Rezerwat Torfowisko pod Zieleńcem został ustanowiony przed II wojną światową, gdy rozpoznano tutaj wiele unikatowych gatunków fauny i flory. Występuje tutaj reliktowa brzoza karłowata będąca roślinnością charakterystyczna, dla Syberyjskiej Tundry, sosna błotna, rosiczka okrągło- i podłużno listna, żurawina błotna, borówka bagienna czy bożyna czarna. Z unikalnych okazów fauny można spotkać endemiczne pajęczaki, cietrzewie, głuszce, czarnego bociana oraz bardzo rzadki okaz motyla – szlaczkonia cytrynka. Na terenie rezerwatu, wzdłuż zielonego szlaku turystycznego znajduje się edukacyjna ścieżka przyrodnicza opisująca przyrodę torfowiska czy proces powstawania torfu. Na uwagę zasługuje drewniana wieża widokowa, z której rozciągają się widoki, głównie na północną część kompleksu.
Ciekawostką tego miejsca jest również odnaleziony wrak niemieckiego samolotu, którym prawdopodobnie próbował uciec z oblężonego Wrocławia, w maju 1945 roku, do Czechosłowacji sam Karl Hanke- gauleiter Dolnego Śląska, Reichsführer SS, szef niemieckiej policji, wówczas jeden z najważniejszych dostojników chylącej się w posadach III Rzeszy. Według naocznych świadków, samolot przelatywał nad Śnieżnikiem, kiedy został zaatakowany przez angielski myśliwiec. Trafiony rozbił się w lesie koło Wielkiego Topieliska pod Zieleńcem. Przez wiele lat bezskutecznie usiłowano zlokalizować wrak, organizowano nawet specjalne grupy poszukiwawcze. Dopiero latem 2007 roku, dwóch mieszkańców Zieleńca – Marian Konior i Dariusz Wiśniewski, po wielu miesiącach poszukiwań odnaleźli szczątki samolotu. Ekspertyza wykazała, jednoznacznie że jest to wrak niemieckiego, lekkiego bombowca Henkel He111. Dzięki temu odkryciu być może zostało uzupełnione brakujące ogniwo w historii ucieczki zbrodniarza wojennego. W przyszłości odkrywcy szczątków samolotu, planują zorganizować na terenie gminy Duszniki-Zdrój miejsce w którym pozostałości po bombowcu zostaną udostępnione dla turystów.
